- θεόργητος
- θεόργητος, -ον (Α)θεομανής.[ΕΤΥΜΟΛ. < θεο-* + -όργητος (< -οργος < οργή κατά τα άνοος > ανόητος, πρβλ. βαρυ-όργητος, δυσ-όργητος].
Dictionary of Greek. 2013.
θεόργητος
Look at other dictionaries:
θεόργητον — θεόργητος masc/fem acc sg θεόργητος neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θεο- — (AM θεο ) πρώτο συνθετικό πολλών λέξεων τής ελληνικής που έχουν την έννοια ότι αυτό που δηλώνεται από το δεύτερο συνθετικό γίνεται από τον θεό (ή τους θεούς) ή για χάρη τού θεού ή έχει ως αντικείμενο τον θεό («θεόδμητος», «θεοσεβής», «θεόφρων»)… … Dictionary of Greek
